Dünyanın en ünlü ve önemli köpeğidir.   Bu ününün nedenlerini sağlam yapılı olması, her iklime alışabilmesi ve eğitime verdiği olumlu cevap olarak sıralayabiliriz. Alman Stephard'ın kökeni bir yığın teoriye dayalıdır.  Bunlardan biri çeşitli çoban köpeklerinden melezleme olduğu, bir diğeri çakal soylu ve sonuncusu da kurt soylu olduğu yönündedir. Gösterdiği özelliklerden dolayı, sanki son şık çok daha inandırıcı gibidir.
   Keskin ve ince zekalı, anlaşılması güç sezgilerle donanmış olan bu köpek, ilk kez M.Ö. 700-600  yıllarında Yunanistan'daki bazı çömleklerin üzerinde görülmeye başlamıştır. M.Ö. 400 'de ise Hollanda, Belçika, Fransa , Romanya ve Avusturya'da aynı tip köpeklerin varlığı da kanıtlanmıştır.
   Önceleri Güney Almanyada Wurttenberg, Thuringia, Soxony ve Bavyera eyaletlerindeki çiftliklerde çoban köpeği olarak görev yaptıkları biliniyor. Ardından dünyanın dört bir yanına yayılarak tam anlamı ile uluslararası bir çoban köpeği olup çıkmıştır. Agresif olmayan mizacı ona evlerin kapısını da açmış ,evlerde çocukların yakın dostu olmuştur. Yüzbaşı Max Emil    Friedrich  Von Stephanitz ile Arthur Meyer ise bu köpeği ilk keşfedenlerdir. 1882'de Almanya'nın güney eyaletlerinden biri olan Hannover'de, bir köpek show'unda ilk kez görülen bu ırk, Von Stephanitz'in katkısı ve "Alman Çoban Köpeği Birliği'nin 1899'da kurulması ile cins standardı belirlenip ırkı resmiyet kazanmıştır. 1918 yılında Amerika'lı bir askerin Avrupa'dan Amerika'ya getirdiği "Rintintin"adlı Alman Çoban Köpeği bütün dünyada izlenen bir filmde başrol oynayınca, bütün dengeleri altüst edip zirveye oturdu. Bu olağanüstü üne rağmen 1.    Dünya Savaşının sonunda İngilizler'in Avrupa'da Almanya'ya karşı yürüttükleri propoganda sonucu Alman Çoban Köpeği de gözden düştü. Çünkü, bu köpekler savaş yıllarında Alman ordusuna büyük yararlar sağlamışlardı. Ancak daha sonraları yeniden İngiltere'ye girebildi. İngilizler onu "Alsace" bölgesinden dünyaya yayıldığını iddia ederek ,ırkının "Alsatian" adı taşıdığını yaydılar. Böyle bir iddia doğru olmasa bile "Alsatian"ların da birer kurt kanı taşıdığı ve Almanya'dan gelmiş olabilecekleri bir gerçek. 1920'de bir dergi, nedeni pek belli olmayan bir sebeple Alman Çoban Köpeğini uzun süre karaladı. Bir süre onun geleceğini etkiler gibi olduysa da karşı çıkışlarla bu önlendi. Ülkemizde veya çoğu ülkede "Kurt"a benzediğinden olsa gerek hep ona "Kurt Köpeği" denmiştir. Bugün Almanya'da 60.000 üyesi olan birde kulüp oluşmuş, ikinci vatanı sayılan İngiltere'de de yılda 10.000 'leri  bulan katılımlarla , yüzbinlerce üyeli dev klüplere sahiptir.
   Safkan iyi bir Alman Çoban Köpeğine baktığınızda; çok güçlü, çevik, iyi adaleli, dikkatli ve hayat dolu, coşkulu bir ifade alırsınız. Birdenbire çok uyumlu hareket eden ön ve arka bacaklar...Boyu uzun, vücudu iri ve gösterişlidir. Ana hatları düzgün, oldukça kavisli ve açılıdır. Hareketli veya hareketsiz kas yapıları sağlıklı ve kusursuzdur. İdeal bir kurt köpeğin nitelik ve karakterine bakıldığında üstün ve soylu bir ırk görülür. İkinci derecedeki özellik ise gücündendir. (Nadiren sakarlara rastlanır) Her türlü hava koşuluna uygun, dayanıklı kürk yapısına sahiptir. Ama en önemlisi o çok yönlü bir görev köpeğidir. Güçlü, yetenekli, dayanıklı yapısı ve görev duygusu ile çevresi, hatta çok uzaklara kadar yürür veya kovalar. Gelişmiş esnek vücut yapısıyla çok uzun süre rahatça iz sürebilir. Dahası onun için şöyle demek olası; çok geniş bir araziyi ,en az enerji ile koruyabilir. Karakteri dengeli , özgürlüğünü abartmadan kullanan dikkatli, her an tetik , esnek ve inanılmaz bir koku alma hassasiyeti , huyu, sahibine  güvenilir bir sadakatle bağımlı ve uyumlu. Kendine fazla güvenen, korkusuz geniş bir alanı koruma gücü ve zekasına sahip. Asla heyecanlı , aşırı saldırgan yada ürkek değil. Yüz ifadesi ise sert ve sağlıklı. Başı vücudu ile orantılı ve kabalıktan uzaktır. Önden bakıldığında kulaklarının arası oldukça geniş, alın etli ve hafifçe tümsektir. Ancak burada en önemli nokta küçükte olsa kırışıklığın izi bile olmamalıdır. Yanak oluşumu tatlı kavisle yuvarlanmalı. Ama asla sarkmamalıdır. Kafatası kulaklardan burun köprüsüne doğru kademeli ve düz bir şekilde gittikçe incelir. Kama formundaki güçlü ağız burun kemiğinde fazlaca keskinleşmeden son bulur.    Kafatası kemiği toplam baş uzunluğunun yaklaşık %50'si ,genişliği ise uzunluğuna eşittir. Erkeklerde baş dişilerden daha iridir. Ağız burun kemiği uzun, sağlam ve alna paraleldir. Burun kesinlikle siyah olmalıdır. (baskın olmayan siyah veya pigmantasyon eksikliği  diskalifiye nedenidir). Duduklar sağlam, muntazam ve sıkıca kapanır. Kısa, küt, güçsüz sivri uçlu burun kesinlikle istenmez.