Spaniel'lerin ataları,  İngiltere'de hemen hemen bin yıllık bir geçmişe ve üne sahiptirler. Örneğin orta çağlarda yağlı boya resimlerine de konu olmuşlardır. Küçük Sponiel'e ilk önce Van Dyke'ın bazı resimlerinde rastlarız,bu yaklaşımı daha sonraki ressamların eserlerinde de görebiliriz.
   Spaniel'ler doğal olarak edebiyattaki yerlerini de almışlardır. 14. yüzyılda yaşamış olan ünlü İngiliz şair ve yazar Geoffrey Chaucer "Canterbury Masalları"nda, ayrıca Fransız yazar Gaston de Foix' de bazı eserlerinde Spaniel'leri konu etmişlerdir. Her iki yazar da, bu küçük köpeği kibar ve arkadaş yönlerini, geniş iş kapasitesini ve özellikle de kuş avlamadaki yeteneğini belirtmişlerdir.
   1570 yılında ise Kraliçe 1. Elizabeth'in doktoru Dr. Coins "Englishe Dogges"adlı kitabını Spaniel'lerin iki cinsi üzerine yazdı. Birincisi  "Avcı köpek"ti ve yapı olarak biraz daha büyüktü. İkincisi ise küçük "Spaniel Comforter"dı. "Comforter"kelimesi, o zamanlar bir hastalıktan kıvranan köpek sahibinin hastalığının, köpeği ile çok yakın teması sonucunda kendiliğinden, geçtiğini anlatırdı. 2.King Charles  daha da ileri giderek kendi ismini,yani "Cavalier"i onlara verdi.
   Daha 19. yüzyıl  da popüler olmaya başladılar. Sonuçta büyük ve küçük spaniel'ler arasındaki ayrım belirlendi. 11 kg ve üzerindekiler "Field Spaniel" ,altındakiler ise "Cocker Spaniel"  olarak adlandırıldı. Bu arada ortaya çıkan "Sussex Spaniel'lerin bir geçiş dönemine ait olduklarına inanılır.
1892 yılında ise "Kennel Club"Spaniel'lerin kesin olarak çeşitlerini belirledi.

MODERN COCKER'A GEÇİŞ
   1880 yılları civarında, modern İngiliz ve Amerikan Cocker'larının ataları İngiltere'de  doğdu. Adı "OBO"idi. O zamanlar da bir "Field Spaniel" olarak adlandırılıyordu. Sekiz senelik şhow hayatı boyunca   hiç yenilmedi. Şampiyon Obo ve torunu, sonraki 20 yılın Amerika ve İngilteresinde büyük beğeni kazandılar.
   İlk Cocker Spaniel klübü 1902'de kuruldu ve kurucu üyelerinden biri Mr. Farrow'du. Diğeri ise Mr. L.Lloyd. Mr.L.Lloyd ve ailesinin sonraki üyeleri yani kızının ve torununun ellerinde bu uğraş devam etti. Aynı zamanlarda başka Kennel Club'lar da kuruldu ve 2,Dünya Savaşına dek ortak çalışmalar yapıldı. Bu arada Cocker Spaniel'de pek çok değişim ve gelişim oldu.
   Geçen yılların ardından fiziği daha sevimli hale gelmişti. Bir süs köpeği kadar güzel ve zarif olan Cocker Spaniel,aynı zamanda da çok yetenekli bir kuş avı köpeğidir. Özellikle de "Çulluk" avında eşsizdir. Bu nedenle adını İngilizcedeki WOOD COCK (Çulluk) kelimesinden almıştır.
19.yüzyılda ise kendisine Cocker, yani yumuşak ağızlı, oyuncu, ısırmayan, geveleyen yakıştırması yapılmıştır.
   Günümüzde ise bir refakatçı olarak evlerde beslenen cocker, iyi bir dost ve arkadaştır. Cocker Spaniel, eğer sahibi isterse ve av için de onu hazırlarsa mükemmel bir kuş avcısı olur. Ama çok az av köpeği, bir Cocker Spaniel kadar uyumlu bir ev köpeği ve bir dost olabilir. Yabancıları pek sevmez ve size yaklaşanları uyarır. Eğer iyi bir eğitim verdiyseniz tam bu şekilde davranır.
   Cocker Spaniel çok sadık, şefkatli ve akıllı bir köpektir. Sahibinden de aynı duyguları bekler, karşılığını alırsa hoş bir beraberlik kurulur, hatta bazen sahibine aşık bile olur. Kendi cinsine de yaklaşımı çok ilginçtir. Her köpekle arkadaşlık kurmaz ama seçtiği birine delicesine aşık olup, yemeden içmeden kesildiği sıkça görülür. Bu sevimli yaratık yalnız bir şeyin hesabını iyi yapamaz; durmadan, dinlenmeden yiyebilir. Bu da istenmeyen kiloları beraberinde getirir ve sonunda yağlı bir köpek olur. Bu nedenle iyi bir diyet gereklidir. Alaca, siyah-beyaz,siyah,kızıl ve altın renktedirler. Normal bir erkeğin omuz boyunun 39-41 cm, dişinin ise 37-40 cm olması gereklidir. Kilosu ise 10-13 kg arasında gidip gelmektedir. Cins bir Cocker Spaniel'in başını incelediğimizde biçimli bir inişle yarılanan alnını, dört köşe bir semerle biten geniş burnunu ve koyu kahve gözlerini hemen farkederiz. Uzun ve tüylü kulakları ise gözlerinin hizasında başlar.
   Vücut yapısı çekik, çok güçlü ve tepeden kuyruğa doğru eğimlidir. Kuyruk kısa ve yere paralel diktir. Ama onun yine de ilginç ve hoş yanı ipeksi, uzun ve yumuşacık tüyleridir. İnsan, onu okşamaktan bir türlü kendini alıkoyamaz.
   Cocker Spaniel'ın bu ipek tüylerine ve vücuduna özel bakım gereklidir. Özellikle ayak ve kulaklarına çok özen gösterilmeli, kulak kanalları temiz tutulmalıdır. Kırda bayırda dolaşırken veya eğitilirken Cocker'ın parmak aralarına, kulaklarına, tüylerinin arasına, hatta anüsüne "pisi pisi" otları girebilir. Bu nedenle eve almadan önce titizlikle temizlenmeleri gerekir.
   Cocker Spaniel'ın tüyleri uzun olduğu için gerekli bakım yapılmazsa kolayca keçeleşebilir, bu nedenle sık sık fırçalanıp,taranmalıdır.      
   İlkbahar aylarında ise, kulak içi, parmak araları ve anüs çevresindeki tüyler mutlaka traşlanmalıdır. Böylece köpeğimizi ektoparazitlerden ve otlardan olabildiğince koruyarak,  temizliğini de sağlamış oluruz.
   Sizlere son bir uyarı. Cocker Spaniel çok uzun süre yalnız bırakabileceğiniz bir hayvan değildir.