MERAK ETTİKLERİNİZ PET OTEL MÜZE KANUNLAR
::: MERAK ETTİKLERİNİZ   >   KEDİ IRKLARI   >   İRAN KEDİSİ
 
Uysal, kibar, yetenekli ve alımlı...
 

PERSİAN

   Persian'lar bugün beyaz, siyah, mavi, çikolata, leylak, kırmızı ve krem renklidirler. Siyah renk eskiden beri vardır. 1910'da Britanya'da-GCCF-'nin yaptığı bir araştırmada 17 siyah birey bulunmuştur. Bir süre siyah renkli bireylerin üretilme çalışmaları yapıldıysa da II.Dünya Savaşı'na doğru bu renk bir hata olarak kabul edilmeye başladı. Fakat son zamanlarda siyah renk tekrar ilgi görmeye başladı ve bakır rengi gözleri ve koyu tüyleri ile kedi severleri yeniden büyülemeyi başardı.
   Beyaz renkli türler uzun tüyleri ile ilk olarak Avrupa'da büyük beğeni topladılar ve tabii beyaz tüylerinin yanısıra mavi gözleri muhteşemdi. Britanya'da bu sıralarda Fransız kedileri çok meşhurdu. Fakat Persian'lar kedi sahiplerini şaşırtacak kadar çok meşhur olup çok daha fazla ilgi çekti. Birçok yazar beyaz renkli tüyün albinizm ile bağlantılı olduğunu savundu. Fakat genetikçiler mavi gözlü bu neslin sahip olduğu beyaz rengin albinizm değil dominant olan beyaz genden olduğunu buldu. Gerçekten beyaz renkli Persian'lar ile Ankara kedilerinin çiftleştirilmesinden turuncu veya farklı renkte gözlere sahip renkli tüylü bireyler elde edilmiştir. Dominant beyaz renk geni bazı Persian'larda baş kısımda bir tutan beyaz tüy ile kendini göstermektedir.
   Mavi renkli Persian'lar daima çok popüler olmuşlar ve günümüze kadar ideal renk olarak gelmişlerdir. Yakın zamana kadar mavi, mavi çizgili, mavi beyaz renkliler aynı sınıfa konmuş, fakat mavi çizgililer günümüzde nadiren görülmeye başlamış, daha çok Amerika'da bulunmuş ve kedi şampiyonalarının baş tacı olmuştur.
Bu türlerin daha çok parlak ve koyu mavi tüylü olanları tercih edilmektedir. Bu türler koyu turuncu veya bakır rengi gözleri ile çok cazibeli görünmektedirler. Eğer renk türün genetiğinden gelmiyorsa ve çaprazlamalarla elde edilmişse tüy diplerinin daha koyu renkte olması hemen dikkat çeker ve bu kedi show dünyasında hakemlerce büyük bir kusur olarak kabul edilir.
Kırmızı renkte tüylere sahip olan türlerde çok dikkat çekicidir. Bu türlerde  herhangi bir leke istenmez ve bu da uygulama da oldukça zordur. Bununla beraber bu standartlara oldukça yakın olanlar da vardır. Kremrengi olan Persian'ların yavruları önceden Ankara kedilerine benzetilmiş, fakat yine de kremrengi tüylere sahip olanlar popüler olamamışlardır. Bu nedenle kırmızı, çizgili veya mavi renkte tüylü olanlar ile çiftleştirilmiştir. Britanya'da kremrengi tüylere sahip olan Persian'lar çok sayıda vardır. Fakat bunlar show dünyası için değildir. Kremrengi olanlar Atlantik kıyılarında daha meşhurdur.
   Çikolata renkli olanların başlangıçta olmadığı düşünülmektedir. Kedi meraklılarının yaptığı çalışmalar sonucu bu renkte bireylerin üretildiği görülmektedir. (Fakat bu türlerde tüyler son derece zayıftır.)
   Çikolata renk geni bu tüylerin zayıflamasına neden olmaktadır. Yapılan güç ve uzun müdahalelerle yeni nesillerin tüylerinin daha güçlü olması sağlanmaktadır. Çizgili olan türler 1871'de yapılan ünlü kedi show'unda kedi meraklılarınca çok sevilmiştir. Bunun yanında son zamanlarda gümüş renkli olanlar çizgili olan türlerden daha fazla ilgi çekmeye başlamıştır.
Kırmızı renkli tüylere sahip olan türler mavi tüylü türler ile çiftleştirilmiş, çizgili,mavi-kremrengi renkte nesiller elde edilmiş, leylak renkli bireyler üretilmeye başlanmıştır. Mavi-krem-rengi-beyaz renkli türler üretilmiş, bunlar hakemler ve kedi severlerce kırmızı ve kremrengi türler kadar çok sevilmiştir. Bazen de çizgili olan türlerin çaprazlaması yapılmış ve yamalı (benekli) türler elde edilmiştir. Bu türler Kuzey Amerika'da tanınmış, fakat Britanya bunu kabul etmemiştir. Bununla beraber bazı kahverengi benekli türler Britanya'da kabul edilmiş ve kahverengi türlerle beraber show dünyasında kullanılmışlardır. İki renkli olan türlerde tüylerin daha kısa olduğu görülmüştür.
   Duman rengi olan türler 1893'de görkemle show dünyasına tanıtılmışlardır. Bu renkte olan türler çok nadirdir. Britanya'da GCCF'nin yaptığı araştırmaya göre 1912'de sadece 18 tane olduğu görülmüştür. 2. Dünya Savaşı'nın sona erdiği günlerde hemen hemen hiç kalmamış, araştırmalar sonucu Kuzey Amerika'da bulunmuş ve Britanya'ya getirilerek tekrar üretimine başlanmıştır.
   Soluk gümüşi renkte ve altın renkte tüylere sahip olanlar pek önemsenmemiştir. Bazı üreticiler altın renkte tüylere sahip olan türler ile çizgili olanları çiftleştirmektedirler. Fakat bu yasal bir uygulama değildir. Gümüşi renkte olanlar sadece siyah,kırmızı,kırmızı siyah olan türlerle çiftleştirilebilir. Altın renkli tüylere sahip olanlar ise sadece siyah olan türler ile çifleştirilebilir. (Amerika'da koyu kahverengi olanlar ile yapılan çaprazlamalar da kabul edilmektedir.)
   Koyu gümüşi veya koyu sarı renkte olan türlerin yavrularının tüyleri çok kısadır. Amerika standartlarına göre koyu gümüşi renkte tüylere sahip olan bireylerin göz renkleri yeşil veya mavi-yeşil renkte olmalıdır. Britanya'da sadece siyah renkte tüylere sahip olan bireylerin göz rengi standarttır ve turuncu veya bakır renktedir.

KARAKTER
    Persian'lar uysallığı, kibar ve yetenekli oluşu ile ünlüdür. Yeni ortamlara çok rahatlıkla uyum sağlayabilirler. Sakin ve ahenkli sesleri vardır. (Siyamlara benzer) Her zamn çekingen olmamakla beraber buna eğilimlidirler. Persian kraliçeleri çok iyi annedirler, ortalama 2-3 yavru dünyaya getirirler. Yavrular doğduğunda nispeten kısa tüylüdür.
   Çaprazlamalardan elde edilen türlerin tüy uzunlukları daha fazladır. 6 haftalık olduklarında tüyler iyice uzamaya başlar ve bu tüylere düzenli olarak bakmak gerekir. Olgun dişilerin tüylerine düzenli olarak bakmak gerekir. Olgun dişilerin tüyleri 2.tüy dökümünden sonra artık uzamaz. (Yılda 1 defa tüy dökerler) Tüy döküm zamanında birkaç hafta tüyleri kısacık kalır.    Olgun bireylerin tüylerinin hergün taranması gerekir. Eğer bunu yapmazsanız bir süre sonra parlak güzel tüyleri birbirine karışacaktır. Ayrıca bu kediniz ile aranızdaki iletişimi arttıracak ve hem kedinizin, hem de sizin hoşlanacağınız bir iş olacaktır.