Lyme, kene ısırığı ile bulaşan ve bilimsel adı Borrelia burgdorferi olan bakterinin neden olduğu bir hastalıktır.
Lyme hastalığının nedeni keneler değildir. Hastalığa kenelerin barındırdığı bakteriler neden olur.
Hastalık ilk olarak 1984 yılında Amerika'da tespit edilmiştir. Kenelerin bilinen en az üç çeşidi Lyme hastalığı bulaştırırlar. Bu kenelerden en yaygın olanı Ixodes cinsi kenelerdir. Keneler gelişim safhasında başka canlıları beslenmek için tercih ederler. Örneğin: kokarcalar, kuşlar, köpekler ve insanlar. |
| |
|
| |
| KENELER NASIL TAŞIYICI OLURLAR? |
 Tarla faresi gibi küçük kemirgenlerin vücudunda onu hasta etmeden yaşayan binlerce bakteri bulunur. İlkbaharın başlarında, kene larvaları beslenmek için farenin kanını emmeye başlarlar. Beslenme sırasında kene farenin vücut sıvılarından bakteriyi alır. Bu şekilde bakteri ev sahibinden taşıyıcıya geçmiştir. Kış geldiğinde kene sıcakkanlı bir canlı arayışına girecek ve bir insan ya da bir köpekte yaşamayı tercih edecektir. İlkbaharda sıcaklıklar yükselmeye başladığında altı bacaklı kene, olgunlaşarak sekiz bacaklı genç dişi dönemine girer. Yaz aylarında bu genç dişiler yetişkinlik evresine ulaşırlar. Peki, siz ya da köpeğiniz bu döngüde, nerede yer alıyorsunuz? Keneler beslenmek için adı geçen bu hayvanları tercih etseler de, fırsat bulduklarında insanlara ya da köpeklere de yapışabilirler. Yaşam döngüsünün hangi devresinde olursa olsun, eğer kene bakteri taşıyıcısıysa, ısırılan insan ya da köpekler enfekte olabilirler. |
| |
| KÖPEKLERDE LYME HASTALIĞINA DAİR BELİRTİLER |
| |
|
Kene ısırığı sonucu bakteriyi alarak enfekte olmuş köpeklerde ilk arthritise bağlı olarak gelişen eklem ve kas ağrısı görülür. İki üç gün içerisinde, genel eklem ağrıları nedeniyle hayvan hareket edemez duruma gelebilir. Ayrıca hayvanlarda yüksek ateş, bitkinlik ve iştah kaybı görülebilir. Eklem hasarının yanı sıra bakteri, köpeğin kalp kaslarını ve sinir dokusunu da etkileyebilir. Eğer erken teşhis konursa, hayvan zamanında tedavi edilebilir ve kalıcı eklem ve sinir hasarları oluşması önlenir. |
| |
| TEŞHİS |
|
Genel olarak Lyme hastalığının teşhis edilmesinde, klinik bulgular, serolojik kitler, laboratuar bulguları, hayvanın geçmişi, yaşadığı bölge ve tatil dönemleri temel alınır. |
| |
| KÖPEKLERDE LYME HASTALIĞININ ÖNLENMESİ |
Köpeklerde kullanılmak üzere son yıllarda onaylanmış üç adet Lyme aşısı bulunmaktadır.
Kenelerden köpekleri korumak amacıyla geliştirilen ekdoparaziter (kene tasması, spot On vb.) ürünlerin çoğu , keneler köpeğinize geldikten sonra onları öldürecektir. Kene ne kadar uzun zaman köpeğinizde kalırsa, bakteri bulaştırma riski de o kadar yüksek olacaktır. Fakat risk, bu kenenin bakteriyi taşıyıp taşımadığına da bağlıdır. Unutulmamalıdır ki, hiçbir ürün, her bir keneyi köpeğinizden uzak tutmayacaktır.
Kenelerin hayvanların üzerinden temizlenmesi sırasında, ellerinize eldiven giyiniz ve keneleri patlatmadan çıkarmaya özen gösteriniz. Keneler derinin yüzeyine, pençeye benzeyen ağızlarıyla tutunurlar. Bu nedenle direkt olarak keneyi almayınız. Mümkünse kene mücadelesinde kullanılan sprey, toz veya solüsyonlar ile önce kenenin kancalarını deriden çekerek ölmelerini sağlayınız. Keneleri patlatmamaya dikkat edin. Keneyi aldıktan sonra bulunduğu alanı antiseptikle mutlaka temizleyiniz.
Köpeğinizi dolaştırırken çimli alanlardan uzak durulmalı, rapel'ler (aşı veya paraziter) prosedürüne uygun olarak yaptırılmalıdır. |
| |
| |
| |
|
