Siberian Husky her şeyden önce bir "Spitz" dir.   Dayanıklı, güçlü ve inatla görev yapan bir kızak köpeğidir. Doğal olarak ait olduğu kutbun acımasız koşullarında yaşayabilen insanoğlunun da tek güvencesidir.   
   Siberıan Husk'ler Sibirya'nın doğusunu yurt edinmiş, göçebe bir kavim olan "Chuckhı"lerin köpeğidir. Bu göçebe kavim, inanılmaz zor koşullarda yaşamlarını sürdürebilmek için avlanıp, avlarını da taşıyabilecek yardımcılara gerek duyunca, köpeği tercih ettiler. Ancak sahip olacakları köpek hem güçlü, hem dayanıklı ve hem de inatçı olmalıydı. Uzun bir sabrın sonunda kuzey köpeklerini birbirleriyle melezleyerek ve sonra da kendi dişi köpeklerini kızgınlık dönemlerinde açık alanlara bağlayıp, onları vahşi kurtlarla çiftleştirerek Husky'ye ulaştılar. Elde edilen belgelere göre chukchi'ler istedikleri gerçek safkan kızak köpeklerini 19. yy'da elde ettiler ve bu köpekler bizim bildiğimiz "Siberian Husky"nin atalarıydı. 1900'lerde Alaska'daki Amerikalılar    Sibirya'daki üstün kızak köpeği ırkı hakkında anlatılanları duymaya başladılar. İlk Siberian Husky grubu 1909 "Tüm Alaska Kızak Çekme Yarışmaları"nda ortaya çıktı. Aynı yıl çok sayıda Husky, Charles Fox Moule tarafından Alaska'ya götürüldü. 1910'da Charles Fox Maule ve "Demir Adam"John Johnson'un sürücülüğünü yaptığı ekibi, zorlu 400 mil yarışını kazandılar.
1925'de Alaska'nın Nome kentinde difteri salgını başladı. Çok acil "antitoxine"ihtiyacı vardı. Seppalanın da dahil olduğu pek çok kızak köpeği sürücüleri, köpek ekipleriyle, hayat kurtarıcı serumu "Nome"a değişimli olarak taşımak için görevlendirildiler.
   Bu kahramanca serum koşusu dikkatleri Siberian Husky'lerin üzerine yöneltti ve Seppala kişisel bir gezisinde köpeklerini de beraberinde ABD'ye götürdü. Buradan Amerika'da yapılmakta olan kızak yarışlarına katılması için New England'a davet edildi. 
   Irkın ABD'ye yerleşmesi ve 1930'da "American Kennel Club"(AKC) tarafından tanınması, yukarıda anılan Husky severlerin sayesinde olmuştur.
   Siberian Husky'nin doğası gereği davranışları kibar ve arkadaşçadır. Zaman zaman bağımsız yapısı ortaya çıkar. Her ne kadar dikkatli ve atik olsa da asla bir bekçi köpeğinin saldırgan ve koruyucu özelliğine sahip değildir. Yine doğası gereği çok temizdir ve uzun tüylerin sahip olduğu kokuyu taşımaz.    Tüm yaşam koşullarına uyduğu söylense de, doğal yaşama tutkusundan dolayı her an kontrol altında tutulmalıdır.

SİBERİAN HUSKY'NİN RESMİ STANDARTLARI:

GENEL GÖRÜNÜM:
Siberian Husky orta büyüklükte bir iş köpeğidir. Hızlı çevik hareketlerinde özgür ve zariftir. Sağlam kürklü vücudu, dik kulakları ve tüylü kuyruğu kuzeyin mirasını sergiler. Karakteristik yürüyüşü,  düzgün ve zahmetsizcedir. Asıl kendine özgü yeteneğini takımında gösterir. Hafif bir yükü, ölçülü bir hızla, çok uzun mesafeler boyunca taşıyabilir. Vücut orantısı ve şekli güç dengesini,hızını ve dayanıklılığını yansıtır. Siberian Husky ırkının erkekleri kaslıdır ama kaba değildir. Dişileri ise daha kadınsı görünümlü. Ancak yapılarında asla bir zayıflık söz konusu değildir. Ama normal şartlarda, iyi gelişmiş ve sağlam kaslarıyla Siberian Husky; aşırı ağır yük taşıyamaz.

BOYUT,ORANTI,DETAYLAR:
   Boy erkeklerde (Omuzdan)52,5-57 cm, dişlerde 50-55 cm'dir. Kilo erkeklerde 20,5-27 kg, dişilerde 16-22,5 kg'dır. Kilo ile boyda bir orantı vardır. Bu arada sözünü ettiğimiz rakamlar, asgari veya azami olması gerekenlerdir. Bunların altında veya üstünde olması tercih edilmez. Aşırı kemikli yapı ya da aşırı kilo kusurludur. Profilden bakıldığında, vücudun omuz ile kalçanın en uç noktası arasındaki uzunluğu,vücudun yerden omuzların tepesine kadar olan uzunluğundan daha fazla olmalıdır. 57,5 cm'den uzun erkekler ve 55 cm'den uzun dişiler diskalifiye edilir.

KAFA: Sert ama dostça bir ifadesi vardır. Meraklı hatta yaramazdır. Gözleri badem şeklinde, ölçülü bir şekilde aralıklıdır ve dolaylı olarak alaycı bir bakışı vardır. Göz rengi ya kahve ya da mavidir. İki gözün farklı veya alacalı olması kabil edilebilir. Gözlerin birbirine çok yakın olması veya eğrilik hata sayılır.

KULAKLAR: Normal büyüklüktedir. Üçgen şeklinde, birbirine yakın ve kafanın üzerinde yer alır. Kulaklar kalın, kürkle kaplı, arkada hafif yay şeklinde ve dimdiktir. Kulak uçları ise hafif yuvarlaktır ve tam tepeye bakar. Kafaya oranla fazla iri kulaklar, birbirinden çok ayrık kulaklar ve dimdik durmayan kulaklar hatalıdır.

KAFATASI: Vücutla orantılı ve orta büyüklüktedir. Kafanın tepesi hafif yuvarlaktır ve gözlerin en geniş noktasından incelir. Biçimsiz ya da ağır kafa, fazla düzgün yontulmuş kafalar ise hatalıdır.

STOP :(Gözler arasındaki girinti): Stop belirgindir. Burun köprüsü burun ucundan stop'a dümdüzdür.

AĞIZ - BURUN BÖLGESİ: Ağız burun bölgesi orta uzunluktadır. Yani burun ucu ile stop arasındaki uzunluk, stop ile kafatasının arkası arasındaki uzunluk aynıdır. Yüz orta genişliktedir ve buruna doğru sivrileşir. Burun ucu ise ya sivri ya da karedir. Küt ve kaba bir ağız, burun bölgesi çok kısa ya da çok uzun bir ağız burun bölgesi hatadır.

BURUN: Gri-haki ya da siyah köpeklerde siyahtır. Tamamen beyaz köpeklerde ise ten rengi olabilir. Pembe lekeli beyaz burun da kabul edilebilir.

DUDAKLAR: İyi pigmentli, sıkı dudaklar olmalıdır.

DİŞLER: Makas ısırışı şeklinde olmalıdır. Makas ısırışı dışındaki bir şekil hata sayılır.

BOYUN,SIRT,VÜCUT: Boyun orta uzunluktadır. Köpek ayaktayken yay şeklinde, gururlu ve diktir. Tırıs yürüyüşte boyun esner ve kafa hafif öne doğru durur. Çok kısa ve kalın bir boyun veya çok uzun boyun hatadır.
   Göğüs derin ve güçlüdür ama çok geniş değildir. En derin nokta dirseklerin hemen gerisinde, dirseklerle aynı hizadadır. Kaburgalar omurgalardan çıkıktır ama yan taraflarda, hareket rahatlığı sağlamak için yassılaşır. Fazla  geniş bir göğüs, fazla yassı ve zayıf kaburgalar hata sayılır.
   Sırt düz ve güçlüdür. Sırt çizgisi enseden kalçaya kadar düzgündür. Orta uzunluktadır. Bel ince ve gergindir. Butlar bir açıyla omurgadan eğim yapar. Ama asla arka bacakların geriye doğru hareketlerini kısıtlayacak kadar keskin değildir. Zayıf ya da gevşek veya eğimli bir sırt hatadır.

KUYRUK: Bol kürklü, tilki kuyruğu şeklindeki kuyruk sırt çizgisi hizasının biraz aşağısında yer alır ve köpek tetikte iken sırtın üzerine doğru zarifçe orak gibi kıvrılır. Yukarıda taşındığında kuyruk vücudun herhangi bir yanına doğru kıvrılmalıdır ya da sırtın üzerine yatmamalıdır. Köpek sakin iken kuyruğun arkada sürüklenmesi normaldir. Kuyruktaki tüyler orta uzunluktadır ve uçta, yanlarda,dipte tüylerin uzunluğu hep aynıdır. Yuvarlak bir fırça görüntüsü verir.
   Kırık ya da iyice kıvrık bir kuyruk,tüylerle aşırı süslenmiş bir kuyruk ya da daha fazla yukarda,daha fazla aşağıdaki kuyruklar hatalıdır.

ÖN BÖLGE: Omuz eklemi geriye yatık olmalıdır. Üst bacak omuzdan dirseğe, geriye doğru hafif bir açı yapar. Asla yere dik değildir. Omuzlarla göğüs kafesini bir arada tutan kaslar ve bağlar sıkı ve iyi gelişmiştir.
   Dümdüz omuzlar veya düşük omuzlar hata sayılır. Köpek ayakta dururken, önden baktığınızda bacaklar ölçülü bir şekilde ayrık, paralel ve düzdür. Dirsekler vücuda yakın durur ama ne içe ne de dışa dönüktür. Yandan bakıldığında bilek ile ayak arasındaki bölge eğimlidir. Buradaki eklem güçlü ve esnektir. Kemikler dayanıklı ama biraz ağırdır. Bacağın dirsekten yere kadar olan uzunluğu, dirsekten omuzun en tepesine kadar ki uzunluktan biraz daha fazladır. Ön bacaklardaki mahmuzlar yok edilebilir.
   Zayıf bilekler, çok ağır kemik, çok ayrık ya da çok bitişik bacaklar,dışa dönük dirsekler hatalı demektir.
   Ayak şekli ovaldir ama uzun değildir. Pençeler orta büyüklükte, sağlam, parmaklar ve taban arası tüylüdür. Taban yastıkları sert ve şişkindir. Köpeğin normal dışındaki pençeler ne içe ne dışa dönük olmalıdır.
   Yumuşak, geniş, yassı parmaklar, çok geniş ve hantal pençeler, çok küçük ve narin pençeler, içe yada dışa dönük hatayı gösterir.

ARKA BÖLGE: Köpek ayaktayken arkadan bakıldığında arka bacaklar ölçülü bir şekilde ayrık ve paraleldir. Butların üst kısmı iyice kaslı ve güçlü, dizler iyice bükük, topuk eklemi belirgin ve yere yakın durmalıdır. Eğer mahmuzu varsa aldırılabilir. Düz dizler,x bacaklar,çok yakın yada çok ayrık arka bacaklar hata demektir.

KÜRK: Siberian Husky'nin kürkü çift kat ve orta uzunluktadır. Kürkü bol tüylü görüntüsü verir ama asla köpeğin düzgün vücut hatlarını örtecek kadar uzun değildir. Alt kürk yumuşak ,sık ve dış kürkü destekleyecek uzunluktadır. Dış kürkün koruyucu tüyleri düz, biraz yatıktır. Hiçbir zaman sert yada vücuttan ayrık, yani dik durmaz. Tüy dökümü döneminde alt kürkün eksilmesi normaldir. Parmaklar arasında ve ayak çevresinin daha güzel bir görüntü veren tüylerin süslü olmasına göz yumulur. Ama köpeğin diğer bölgelerinde süslü kürkünün olması kabul edilmez, böyle köpekler kusurludur.
Uzun, sert yada dökümlü kürk fazla sert yada fazla ipeksi yani,yukarıda belirtilen bölgeler haricinde vücutta süslü kürkün olması hatadır.

RENK: Siyahtan saf beyaza kadar tüm renkler olabilir. Kafada diğer ırklarda bulunmayan, dikkat çekici desenlerin de dahil olduğu ,farklı lekelere sıkça rastlanır.

YÜRÜYÜŞÜ: Siberian Husky'nin karakteristik yürüyüşü akıcı ve rahattır. Adımları hızlı ve hafiftir. Kısa, oynak yada değişken yürüyüş, paldır küldür yada yuvarlanırcasına yürüyüş, çapraz yada yan yürüyüş hata sayılır.

HUY: Siberian Husky'nin karakteristik yapısı dostça ve naziktir ama aynı zamanda da çevik ve açık yüreklidir. Bekçi köpeğine ait özellikler göstermez. Yabancılara ya da diğer köpeklere saldırmaz. Yetişkinlerinde, bir ölçü ihtiyat ve asalet beklenebilir. Husky'nin zekası, uysallığı ve azimli yaradılışı,onu iyi bir dost ve arzulu işçi haline sokar.
Özet olarak Siberian Husky'nin ırkının en önemli özellikleri; orta büyüklükte olması, ölçülü kemikleri kolay ve özgürce hareket edebilir olması, mükemmel kürkü, güzel kafası ve kulakları düzgün kuyruğu ve iyi görünümüdür. Aşırı kemikli görüntü, aşırı kilo, eğri yada savruk yürüyüş, uzun, sert kürk kusurdur.